Nefesimi neden hissedemiyorum ? Ciğerlerime dolmuyor sanki hayat ve tenim bana neden bir ceset gibi soluk geliyor? Geçmişte saplanan bir adam mıyım ben ? Kendi geçmişimde değil uzanamadığım tasavvurunu kurup anlamlandırdığım geçmişte var olamamanın
acısı bu sanırım . Sapkın düşüncelerden arındırıp kendimi , oraya ait hissetmek şuan ki varlığımı geçek anlamda eritiyor . İki ayrı hayat yaşamak gibi bir sorunum var sanırım.Kafamda olan ve yaşamak zorunda kaldığım hayat .Değiştirebilir miyim bunu ?
sanmıyorum .Düşsel sancılar arasında yok olup gideceğim.İç sesim o kadar gürültü çıkarıyor ki kafamda , dışarıyı duyamıyor bütün sesler boğuk gelir .Kendi kendime kaldığımı hissettiğim zamanlar oldukça arttı.Aradığım şey nedir? bulmaya çalıştığım
ve beni mutlu etmese de anlamlandıracak şey . Buldum da farketmedim mi? Yoksa bir yerlerde beni mi bekliyor.Kimseye söylemediğim yalanları neden kendime söylüyorum ve bunlara inanıyorum.Yaşlı bir adamın ruhu neden benim bedenimde.Öğrendiğim doğrular gerçek
hayatla savaş halinde bu doğruların kimse için anlamı yok biliyorum fakat bir yerde birileri beni anlayacaksa çıksın istiyorum karşıma ona saatlerce,kafamda yıllarca kurduğum şeyleri anlatmak isterim . Ama yine de baksana gökyüzü ne kadar güzel diyorum ,hala hayal kurdurabilecek güçte, seni bazı derinliklere itebilecek ve oradan çekebilecek güçte.En azından benim şu
kısacık hayatımda yer yüzü kadar değişken olmadan kalacak tek şey o olacak.Belki de insan elinin bozamadığı tek yer orası olduğu için bu kadar değerli.Ay yine medcezirler için doğup kaybolacak , Mars yine birilerinin ulaşma hayali olacak, Venüs diğerlerinden daha parlak olacak
Jüpiter'e ah Jüpiter'e yine anlamlar yüklenecek bilim gözlüklükleriyle bakılmadığı sürece..Denizciler geliyor aklıma eski denizciler, yolları için yukarı bakan denizciler.Onlar için derin anlamlar içermesine gerek yoktu.Gidilecek bir yol vardı ve gökyüzü onlara yol gösteriyordu.Karayı ilk gören
denizcinin gökyüzüne bakıp teşekkür ettiğini tasavvur eder gibiyim.Eğer gidilecek bir yolun yoksa sana yol gösterecek olan o gökyüzü sadece altında uzanıp hayal kurduğun bir yer olarak kalır.Gökyüzünde benim yolumu gösterecek yıldız hangisiyse onu bulup çıkarmama az kaldı.şunu içtenlikle söyleyebilirim ki bana yolumu gösterecek yıldız beni geçmişe özlemimden de kurtaracak.Çelişkilerle dolu bir adam olduğum için belki tasavvurunu kuramadığım gelecek,tasavvurunu kurup uzanamağım geçmişten çok daha iyi olacak bunu öğrenmeyi sabırsızlıkla bekleyeceğim .
16.12.2018
05.10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder